وصیت نامه شهید حاج احمد کاظمی

بسم الله الرحمن الرحیم
الله‌اکبر اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمد رسول الله اشهد ان علیا ولی‌الله

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. صدق الله العلی العظیم. السلام علیکم و رحمه الله و برکاته. بسم الله الرحمن الرحیم
خداوندا فقط می‌خواهم شهید شوم، شهید در راه تو، خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده.

خداوندا تو صاحب همه چیز و همه کس هستی و قادر توانایی، ای خداوند کریم و رحیم و بخشنده، تو کرمی کن،‌ لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده.

با تمام وجود درک کردم عشق واقعی تویی و عشق شهادت بهترین راه برای دست یافتن به این عشق.

بسم الله الرحمن الرحیم. نمی‌دانم چه باید کرد، فقط می‌دانم زندگی در این دنیا بسیار سخت می‌باشد. واقعا جایی برای خودم نمی‌یابم. هر موقع آماده می‌شوم چند کلمه‌ای بنویسم، آنقدر حرف دارم که نمی‌دانم کدام را بنویسم، از درد دنیا، از دوری شهدا، از سختی زندگی دنیایی، از درد دست خالی بودن برای فردای آن دنیا، هزاران هزار حرف دیگر، که در یک کلام، اگر نبود امید به حضرت حق، واقعا چه باید می‌کردیم. اگر سخت است، خدا را داریم اگر در سپاه هستیم، خدا را داریم اگر درد دوری از شهدای عزیز را داریم، خدا را داریم.

ای خدای شهدا، ای خدای حسین (ع)، ای خدای فاطمه زهرا (س)، بندگی خود را عطا بفرما و در راه خودت شهیدم کن، ای خدا یا رب‌العالمین.

راستی چه بگویم، سینه‌ام دوری دوستان سفر کرده از درد، را دیگر تحمل ندارد. خداوندا تو کمک کن. چه کنم فقط و فقط به امید و لطف حضرت تو امیدوارم هستیم.

خداوند خود می‌دانم بد بودم و چه کردم که از کاروان دوستان شهیدم عقب مانده‌ام و دوران سخت و سخت را باید تحمل کنم.

ای خدای کریم، ای خدای عزیز و ای رحیم و کریم، تو کمک کن به جمع دوستان شهیدم بپیوندم. چه بدم و ای خدا تو رحم کن و کمک کن. بدی مرا می‌بینی، دوست دارم بنده باشم، بندگی‌ام را ببین.

ای خدای بزرگ،‌ رب من، اگر بدم و اگر خطا می‌کنم، از روی سرکشی نیست، بلکه از روی نادانی می‌باشد.

خداوندا من بسیار در سختی هستم، چون هر چه فکر می‌کنم، می‌بینم چه چیز خوب و چه رحمت بزرگی از دست دادم. ولی خدای کریم،‌ باز امید به لطف و بزرگی تو دارم.

خداوندا تو توانایی. ای حضرت حق،خودت دستم را بگیر،نجاتم بده از دوری از شهدا، کار خوب نکردن،بنده خوب نبودن... ... حضرت حق! امید تو اگر نبود پس چه؟

...آیا من هم در آن صف بودم. وای چه روز‌های خوشی بود وقتی به عکس نگاه می‌کنم از درد سختی که تمام وجودم را می‌گیرد دیگر تحمل دیدن را ندارم. دوران لطف بی‌منتهای حضرت حق، دوران جهاد، دوران عشق، دوران رسیدن آسان به حضرت حق. وای من بودم نفهمیدم. وای من هستم که باید سختی دوران را طی کنم .الله اکبر، خداوندا خودت کمک کن، خداوندا تو را به خون شهدای عزیز و همه بندگان خوبت قسم می‌دهم، شهادت را در همین دوران نصیب بفرمایید و توفیقم بده هر چه زودتر به دوستان شهیدم برسم. ان شاء الله تعالی.