بیت حضرت آیت الله العظمی بهجت با صدور اطـلاعیه ای رحلت جـانگداز آن عالم ربانی را تسلیت گفت .

در این اطلاعیه آمده است: روح ملکوتی عبـد صالح و اسوه عـارفتان ، شیخ الفقهاء و مجتهدین ومرجع تقلید شیعیان حضرت آیت الله العظمی محمد تقی بهجت (ره) به ملکوت اعلی پیوست .

در بخش دیگری از این اطلاعیه بـا اشاره به ویژگی های ممتاز آیت الله العظمی بهجت ازجمله یک عمرمجاهدت و سلوک علمی و عملی در راه حق ، آموزش درس تسلیم به جویندگان، سیر در عوالم توحیدی ، رحلت جانگداز این عالم ربانی و فقیه صمدانی را به محضر بقیه الله الاعظم (عج) ، رهبر معظم انقلاب ، مراجع عظام تقلید و شیعیان جهان تسلیت گفته شده است .

 زندگی نامه آیت الله العظمی بهجت

آیت الله العظمى حاج شیخ محمد تقى بهجت (ره) اواخر سال 1334 (ه ق) درشهر فومن واقع در استان «گیلان» دیده به جهان گشود.

آیت الله العظمی بهجت تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب خانه فومن به پایان رساند و پس ازتحصیلات ادبیات عرب در سـال 1348 (ه ق) هنگامى کـه حدود 14 سال از عمر شریفش مى ‏گذشت، بـراى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد و حدود چهار سال درکربلا معلى اقامت کرد .

آیت الله العظمى بهجت عـلاوه بـر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان، از جمله مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم خویى (غیر از آیت الله العظمى خویى معروف) بهره برد و در سال 1352 (ه ق) براى ارائه تحصیل رهسپارنجف اشرف شد و سطح عالى علوم و حوزه را در محضر آیات عظام از جمله حاج شیخ مرتضى طالقانى (ره) به پایان رساند و پس از درک محضر آیـات عظام حـاج آقاى ضیاء عراقى و میرزاى نائیینى (ره) در حوزه درسى آیـت الـله حاج شیخ محمد حسین غروى اصفهانى معروف به کمپانی وارد شد.

افزون بر این ایشان از محضر آیات عظام حاج سید ابوالحسن اصفهانى وحاج شیخ محمد کاظم شیـرازى (ره) صاحب حاشیه برمکاسب و درحـوزه علوم عقلى، کتـاب "الاشارات والتنبیهات" و اسفار را نزد آیت الله سید حسین بادکوبه‏اى (ره) فرا گرفت و در زمان تلمذ به تدریس سطوح عالى پرداخت و درتالیف کتاب (سفینة‏البحار) با محدث کبیرحاج شیخ عباس قمى (ره)همکارى کرد.

آیت الله العظمى بهجت در زمینه تهذیب نفس در زادگـاهش (فومن) از کـودکى محضر عالم بـزرگوار سعیدى و در کربلا از برخى علماى دیگر بهره برد؛ وی در نجف اشرف در سن 17 سالگى با آیت حق عـلامه قاضى (ره) آشنا شد و گمشده خویش را در وجود ایشان یافت و در سلک شاگردان اخلاقى - عرفانى ایشان درآمـد.

وی سـرانجام در سال 1364 (هق) مطابق با 1324 (ه ش) با قلبى صیقل یافته ازمعنویت و سینه ‏اى مـالامال از عشق به حضرت حق و با کوله بارى از علم و کمال به سرزمین خویش هجرت کرد و در زادگاهش تشکیل خانواده داد.

آیت الله العظمی بهجت درحالى که عازم نجف اشرف بود، هنگام عبور از قم زمانى کـه هنوز چند ماهی ازمهاجرت آیت الله بروجردى (ره) به قم نگذشته بود، به طور موقت در شهر مقدس قم سکنی گزید وپس از شنیدن خبر رحلت استادان بزرگ حوزه علمیه نجف، درآن جا رحلت اقامت ‏افکند.

ایشان در قـم از محضر آیـات عظام حجة ‏الاسلام و المسلمین کـوه کمره‏اى و آیت الله العظمى بروجردى بهره فراوان برد .

معظم له پس از ورود به قم به تدریس خـارج فقه و اصول پرداخت و به تربیت شاگردان بسیاری همت گماشت.

برخی از تالیفات حضرت آیت الله العظمی بهجت عبارتند از: یک دوره کامل اصول، حاشیه بر مکاسب شیخ انصارى (ره) و تکمیل آن تا آخر مباحث مربـوط به مکاسب و متاجر، دوره کامل طهارت، دوره کامل کتاب صلاة، دوره کامل کتاب زکات، دوره کامل کتاب خمس و حج، حاشیه بر کتاب ذخیرة العباد مرحوم شیخ محمد حسین غروى، چندین مجله تقریبا یک دوره فقه فارسى، حاشیه بر مناسک شیخ انصارى (ره).

بعد از فـوت مرحوم آقای سید احمد خوانساری(ره) جلـد اول و دوم کتـاب «ذخیره العباد» (جامع المسائل کنونی) را به قلم خود تصحیح و در اختیار خواص گذاشت .

آن مرجع عالیقدر پس از 96 سال زندگی پربار و سالها جد وجهد علمی امروز بـه دیدار معبود شتافت .

روحش شاد.