شهر پیغمبر پر از بیداد شدآسمان لبریز از فریاد شد
نخلها بر سینه و سر می زدندطائران عرش پرپر می زدند
چشم جبرئیل امین مبهوت بودغرق ماتم عالم لاهوت بود
کینه توزی را عجب آموختندقلب مادر را به طفلش دوختند
یا صاحب الزمان چه می گذرد بر تو...