از جنایتهاى سپاه عمر سعد،آتش زدن خیمههاى امام حسین«ع»و اهل بیت او در روزعاشورا بود.پس از آنکه امام به شهادت رسید،کوفیان به غارت خیمهها پرداختند،زنها رااز خیمهها بیرون آوردند،سپس خیمهها را به آتش کشیدند.اهل حرم،گریان و پابرهنه دردشت پراکنده شدند و به اسارت در آمدند. (4) امام سجاد«ع»در ترسیم آن صحنه فرمودهاست:به خدا قسم هر گاه به عمهها و خواهرانم نگاه مىکنم،اشگ در چشمانم مىدود و بهیاد فرار آنها در روز عاشورا از خیمهاى به خیمه دیگر و از پناهگاهى به پناهگاه دیگرمىافتم،که آن گروه فریاد مىزدند:خانه ظالمان را بسوزانید! (5) این آتش،امتداد همان آتشزدنى بود که پس از رحلت پیامبر،در خانه زهرا«ع»با آن سوخت و آتش کینههایى بود کهاز بنى هاشم و اهل بیت در سینهها داشتند.به یاد این حادثه،در مراسم عاشورا در برخىمناطق رسم است که خیمههایى به نشان خیام اهل بیت بر پا مىکنند،ظهر عاشورا به آتشمىکشند،تا احیاگر یاد آن ستمى باشد که روز عاشورا بر خاندان رسالت رفت.
آتش به آشیانه مرغى نمىزنند گیرم که خیمه،خیمه آل عبا نبود