با من سخن بگو دوکوهه | |
اگر بپرسی دوکوهه کجاست چه جوابی بدهیم؟ بگویم دوکوهه پادگانی است در نزدیکی اندیمشک که بسیجیها را در خود جای میداد و بعد سکوت کنیم؟ پس کاش نمیپرسدی که دوکوهه کجاست چرا که جواب گفتن به این سوال بدین سادگیها ممکن نیست. کاش تو خود در دوکوهه زیسته بودی که دیگر نیازی به این سوال نبود. اگر آنچنان بود، شاید تو هم امروز با ما به دوکوهه میآمدی. سکوت کرده و دم برنمیآورد. ما که میدانیم زمان بستر جاری عشق است تا انسانها را در خود به خدا برساند و حقیقت تمامی آنچه در زمان حدوث مییابد باقی است. پس از حسینیة حاج همت بخواه که مهر سکوت را از لب برگیرد و با ما سخن بگوید. زمان میگذرد و مکانها خروجی شکستند اما حقایق باقی هستند. شهید حاجیپور زنده است من و تو مردهایم. شهدا صدق و استقامت خویش را در آن عهد ازلی که با خدا بسته بودند اثبات کردند. |
سردارشهیدمحمود کاوه
شهیدمحمود کاوه، متولد ???? در مشهد مقدس ، ازنادرترین فرماندهان دفاع مقدس است که درسال ????درسن ??سالگی، پس از شهادت شهید ناصر کاظمی ، به فرماندهی تیپ ویژه شهدا منصوب گردید.از خانوادهای مذهبی و دوستدار اهل بیت (ع) که با علماء از جمله حضرت آیتالله خامنهای ارتباط نزدیک داشت وپدرش از کسبه متعهدومبارزدوران ستمشاهی بود.شهید کاوه در دوران تحصیلات ابتدایی با علاقه قلبی و مشورت پدر وارد حوزه علمیه شد واز تعالیم حضرت آیتالله خامنهای بهرههای فراوانی برد وتعالیمش رابه محیط دبیرستان منتقل مینمودودرپخش اعلامیههای حضرت امام خمینی(ره)ودر راهپیماییها و درگیریهای زمان انقلاب شرکت داشت.
با پیروزی انقلاب اسلامی جزء اولین عناصر مومن و متهد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود ومدتی نیز حفاظت بیت شریف حضرت امام خمینی(ره)در تهران راعهده داربود و با شروع جنگ تحمیلی به آموزش نظامی نیروها اشتغال داشت اما روح پرتلاطم او به دنبال فرصتی بود تا رودرروی دشمن قرار گیرد که در اولین فرصت به همراه تعدادی از برادران پاسدار جهت آزادسازی شهر بوکان به جبهه کردستان عزیمت کرد .شهید کاوه جوانی دلیر ومتعهد بود که درهمان ابتدا به عنوان فرمانده یک گروه دوازده نفره انتخاب شد.و برای مبارزه با ضدانقلاب شب و روز نداشت و همیشه راهگشای عملیات بود، هرجا که کار گره میخورد او رهگشا بوداز جدیت و پشتکار، شجاعت و روحیه شهادت طلبی برخورداربود و به دلیل لیاقتها و مهارتهایی که داشت در مدت کوتاهی در سمت فرماندهی عملیات سپاه سقز، به همراه تعداد کمی نیرو، عملیات آزاد سازی منطقه مرزی بسطام را با شهامت غیر قابل وصفی طرح ریزی و45کیلومتر جاده مرزی را طی یک مرحله ودر عرض 24ساعت در قلب منطقه تحت نفوذ ضد انقلاب آزاد نمودو به همراه همرزمانش با عملیاتهای پی در پی، مزدوران ضدانقلاب منطقه رامنفعل ومستا صل نمود.با آزادسازی مناطق بسیاری ازخاک میهن اسلامی، آوازه تیپ ویژه شهدا، ضدانقلاب ها را متحیر ساخت تا جایی که برای زنده یا مرده او جایزه تعیین کردند.
آزاد سازی سد بوکان وجاده 47 کیلومتری آن،آزاد سازی جاده صائبین دژ به تکاب ،پاکسازی منطقه کیلر واشتوزنگ ، آزاد سازی محور استراتژیک پیرانشهر به سردشت که به عنوان مرکزیت ونقطه ثقل ضد انقلاب بشمار می آمد ومنجربه انهدام مرکز رادیوئی آنها وفتح ارتفاعات مهم مرزی منطقه آلواتان وآزادسازی زندان دوله تو وکشتن بیش از 750 نفر ازضدانقلاب ازجمله نبردهای تهاجمی شهیدکاوه درتیپ ویژه شهدا بود.در تاریخ 29/4/1362 تیپ ویژه شهدا ماموریت یافت تا درعملیات برون مرزی والفجر 2که در منطقه حاج عمران انجام میگرفت شرکت نماید.دراین عملیات شهیدکاوه با هدایت قوی رزمندگان، ارتفاعات 2519 رابا موفقیت به تصرف درآورد.
همزمان باعملیات والفجر 4ماموریت پاکسازی محور سردشت ازلوث وجودضدانقلاب (دمکراتها و منافقین) به این تیپ واگذار شد.رزمندگان غیور و سلحشور نیز ضمن تسلط به ارتفاعات مرزی کوه سیر، قوری، تالشو روستای اسلام آباد، مرکز رادیویی منافقین و مقر دمکراتها را تصرف کردند.تیپ ویژه شهدا سال 63در عملیات بدر همراه با سایر یگانهای سپاه، با دشمن تا دندان مسلح جنگید و در تاریخ 23/4/64در عملیات قادر (همراه با یگانهایی از ارتش جمهوری اسلامی)در جبهه شمالی سیدکان عراق باعث بر هم زدن آرایش نظامی دشمن گردید. همچنین در عملیات پشتیبانی والفجر 9 که در منطقه چوارته عراق انجام گرفت، در انهدام قوای دشمن و تصرف بخشی از خاک آنان نقش موثر داشت، که هر کدام نشانی از دلاوریها و حماسهآفرینی شهید کاوه و یارانش را در خود ثبت کرده است.
روحیه اطاعتپذیری و ولایتی، هوش سرشار و چابکی در عملیات، مسلح بودن به سلاح تقوا و اخلاق حسنه، شجاعت و بیباکی، ساده زیستی و صمیمیت با نیروها از جمله ویژگیهای شخصیتی آن شهید والامقام بود و انجام کار خالصانه و بیریا را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود. چریکی زبده بود وعموماً کم سخن میگفت و بیشتر عمل میکرد.اودر قلب نیروهای بسیجی و سپاهی جای داشت وبا نیروهای تحت امر خودبرخوردی بسیار متواضعانه و باصفا و صمیمی داشت و همین تواضع او سبب شده بود که محبوبیت خاصی در بین نیروها داشته باشد.او مصداق بارز تلفیق محبت و قاطعیت در امر فرماندهی نظامی بود.
دهم شهریور ماه ???? در منطقه عملیاتی کربلای2 بر بلندای قله 2519 حاج عمران (پیرانشهر)حدود ساعت یک بامداد که نیروهای پیاده پس از پیمودن مسافت فاصله خط خودی تا دشمن به زیر اهداف مورد نظر رسیدند تا با هماهنگی آ تش خودی در گیری را شروع کنند گلوله خمپاره کنار برادر کاوه به زمین اصابت کرد واو در جاشهید شد ومزد جهاد را که شهات بود، دریافت کرد و به بارگاه عزالهی فراخوانده شد. هنگامی که شهید کاوه به درجه رفیع شهادت نایل گردید مردم مهاباد با پای برهنه زیر پیکر پاک و مطهر سردار بزرگ خود بر سر و سینه میزدند و اشک میریختند و ضدانقلاب را نفرین میکردند. او با الهام از سخن خداوند که در وصف مومنان بیان شده است:«اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار رُحَماء بَینَهم»، در قلب مردم و نیروها جای گرفته بود و هیچ انگیزهای جز خدمت به انقلاب و احیای ارزشهای الهی نداشت.
سرتیپ شهید حسن آبشناسان – فرمانده لشکر 23 نوهد – میگوید: اگردر دنیا یک چریک پاکباخته و دل باخته به اسلام و حضرت امام(ره)وجود داشته باشد، محمود کاوه است و هر رزمندهای که بخواهد خوب پخته و آبدیده شود باید با تیپ ویژه شهدا پیش برود.
مقام معظم رهبری درباره شهید کاوه فرمودند: تیپ ویژه شهدا که ایشان فرماندهیاش را برعهده داشتند یکی از واحدهای کارآمد ما محسوب میشد...او درعملیات گوناگون شرکت داشت و کارآزموده میدان جنگ شده بود.از لحاظ نظم، اداره واحد، مدیریت قوی، دوستی و رفاقت با عناصر لشکر، از لحاظ معنوی، اخلاق، ادب، تربیت، توجه و ذکر، یک انسان جوان، اما برجسته بود. ... این جوان (شهید کاوه) جزو عناصر کمنظیری بود که او را در صدد خودسازی یافتم.حقیقتاً اهل خودسازی بود، هم خودسازی معنوی و اخلاقی و تقوایی و هم خودسازی رزمی
سردار خیبر شهید حاج محمد ابراهیم همت
تاریخ تولد :12/2/1334 |
نام پدر :علی اکبر |
تاریخ شهادت : 22/12/1362 |
محل تولد :اصفهان /شهرضا |
طول مدت حیات :28 |
محل شهادت :جزیره مجنون |
مزار شهید :گلزار شهدای شهرضا |
سال 1334 شهرضا میزبان نوزادی شد که او را محمد ابراهیم نامیدند. ولادت او با معجزه همراه بود. سنین جوانی و نوجوانی را فعال و پرشور به مبارزه با رژیم ستمشاهی گذراند و پس از پیروزی انقلاب جهت مبارزه با گروهکهای ضد انقلاب به غرب کشور عزیمت کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به دفاع از مرز و بوم ایران برخاست و چند سال بعد در سفر به خانه خدا با احمد متوسلیان آشنا شد.
ثمره دوستی این دو سردار دلیر اسلام پایهریزی لشگر محمد رسول الله (ص)بود که یکهتاز میادین رزم شد. سال 1360 با شیرزنی از تبار زینبیان ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس دو فرزند شد. حاج ابراهیم همت فرمانده محبوب لشگر 27 محمد رسول الله (ص) چنان مورد علاقه بسیجیان بود که نظیر آن کمتر دیده شد.
سال 1362 بانگ الرحیل به گوش رسید و در تب و تاب عملیات خیبر روح آسمانی محمد ابراهیم به آسمان پر گشود و پیکر بیسر او در میان زمینیان به یادگار ماند. همت بلند او لقبی بزرگ چون سردار خیبر را برایش به ارمغان آورد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
شهادت حاج محمد ابراهیم همت
سید حمید و حاج همت سوار بر موتور شدند و من پشت سرشان بودم فاصلهمان یکی دو متر میشد سنگر پایین جاده بود و برای رفتن روی پد وسط باید از پایین پد می رفتیم. روی جاده این کار باعث میشد سرعت موتور کم شود کار هرروزمان بود عراقیها روی آن نقطه دید کامل داشتند تانکی آنجا بود که هروقت ماشینی یا موتوری بالا و پایین میشد گلولهاش را شلیک میکرد. آن روز موتور حاجی رفت روی پد من هم پشت سرش رفتم. طبق معمول گلولهی توپ شلیک نشد اما یک حسی به من میگفت:«گلوله شلیک میشود حاج همت را صدا زدم و گفتم:«حاجی! این جا را پر گاز تر برو» گلوله همان لحظه منفجر شد.و دود غلیظی آمد بین من و موتور حاج همت صدای گلوله و انفجارش موجی را به طرفم آورد که باعث شد تا چند لحظه گیج و مبهوت بمانم و نفهمم چه اتفاقی افتاده رسیدم روی پد وسط چشمم به موتوری افتاد که سمت چپ جاده افتاده بود دو جنازه هم روی زمین افتاده بودند.
آرام رفتم سمتشان اولین نفر را برگردانم دیدم تمام بدنش سالم است. فقط سر ندارد. و دست چپ موج صورتش را برده بود. اصلاً شناخته نمیشد. عرق سردی روی پیشانیام نشست. دویدم سراغ نفر دوم سید حمید بود همیشه میشد از لباس سادهاش او را شناخت.
یاد چهرهشان افتادم دیدم هردوشان یک نقطه مشترک داشتند آن همچشمهای زیبایشان بود. خدا همیشه گفته هرکسی را دوست داشته باشد بهترین چیزش را میگیرد و چه چیزی بهتر از این چشمها. بالاخره ابراهیم همت نیز از میان خاکیان رخت بربست و به ارزویش رسید
منبع:کتاب به مجنون گفتم زنده بمان صفحه 237
راوی:مهدی شفازند
نقل از سردار خیبر
سردار بی سر
آخرین باری که او را دیدم در جزیره مجنون بود. عملیات خیبر به اوج رسیده بود. حاجی در خود فرو رفته و حالت عجیبی داشت. در چشمانش انتظاری بزرگ موج میزد. حال مسافری را داشت که آماده عزیمت است اما افسوس که ما آن وقت درنیافتیم. به نزدیکش که رسیدم سلام کردم. پاسخم را داد و گفت: «بچهها قرار است به اینجا بیایند و خط را تحویل بگیرند. منطقه را خوب برایشان توجیه کن.» گفتم: «چشم حاج آ قا.» خداحافظی کرد و رفت. ساعتی گذشت. باید به حاج همت گزارش میدادم. با یکی از دوستان به طرف قرارگاه حرکت کردیم. در مسیر جنازهای دیدیم که سر نداشت.
از موتور پیاده شدیم و جنازه را به کنار جاده کشیدیم. در قرارگاه هیچکس از حاجی خبر نداشت و همه به دنبال او میگشتند. ناگهان به یاد جنازه افتادم. بادگیر آبی که جنازه به تن داشت درست شبیه بادگیر حاجی بود. با سرعت به محل قبلی بازگشتم جنازه را به معراج شهدا برده بودند. با عجله به معراج رفتم. در راه تنها چیزی که ذهنم را اشغال کرده بود زیر پیراهن قهوهای و چراغ قوه کوچکی بود که حاجی همیشه به همراه داشت. در میان پیکرهای مطهر شهدا همان اندام بیسر توجهم را به خود جلب کرد زیر پیراهن قهوهای و چراغ قوهای کوچک. آه از نهادم بلند شد. ابراهیم سر در ره دوست نهاده بود. خبر شهادت حاجی تا چند روز مخفی نگه داشته شد. بعد از اتمام عملیات خیبر، رادیو اعلام کرد: «سردار بزرگ اسلام، فاتح خیبر، حاج ابراهیم همت فرمانده تیپ 27 محمد رسول الله به شهادت رسید.»
اگر در حین ا نجام عملیات دشمن این خبر را میشنید روحیه گرفته و امکان شکست عملیات پیش میآمد. پس پیکر بیسر آن عزیز چون شمعی در میان دوستان روزها به انتظار ماند. با اعلام خبر، پیکر شهید همت را به دو کوهه بردیم تا با آن مکان دوست داشتنیاش وداع کند. در تهران، اصفهان و شهرضا تشییع جنازه با شکوهی برای او برگزار شد و شاید او تنها کسی باشد که با پرکشیدنش سه شهر را به خروش آورد.
منبع:کتاب سردار خیبر
برای اینکه در آسمان زندگی ات ستاره ای بکارم
تصویر یک مرد آسمانی را برایت هدیه آوردم
مردی که راه صد ساله کهنسالان موی سپید عرفان را یک شبه پیمود
و در جزیره عشق و جنون نشان سرداری روح خدا را یافت